Αναζητείται μέση λύση για τα αρχαία στον σταθμό Βενιζέλου
Αγγελιοφόρος, 25.03.2013
Λύση τεχνικά εφικτή και συγχρόνως οικονομικά και χρονικά όχι επιβαρυντική για το Μετρό Θεσσαλονίκης, η οποία θα επιτρέπει την παραμονή των ευρημάτων στο μεγαλύτερο και σημαντικότερο τμήμα των αρχαιοτήτων του σταθμού Βενιζέλου, διερευνά η ομάδα εργασίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με τους μηχανικούς της Αττικό Μετρό.
Η πρόταση που θα διαμορφωθεί αναμένεται να προβλέπει την παραμονή των ευρημάτων εντός του σταθμού, ώστε να μπορούν να είναι επισκέψιμα και ορατά από τους επιβάτες του Μετρό, χωρίς όμως να παρεμποδίζεται η λειτουργικότητα του σταθμού, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Πανεπιστημίου.
Ο πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, Χρήστος Αναγνωστόπουλος, τόνισε ότι από το έργο των Επιτροπών, δυστυχώς, δεν διαφαίνεται ρεαλιστική λύση λειτουργίας του σταθμού, χωρίς την προσωρινή απόσπαση των ευρημάτων και σημείωσε: «Οι μέχρι τώρα διαμορφωθείσες προτάσεις έχουν ως προϋπόθεση εφαρμογής την απόσπαση, προσωρινή αποθήκευση και επανατοποθέτηση σχεδόν του συνόλου των πλέον αξιόλογων και σημαντικού ποσοστού των λοιπών ευρημάτων στην αρχική τους θέση, μετά την κατασκευή του σταθμού, έτσι ώστε να διατηρείται η αίσθηση του συνόλου των ευρημάτων. Με τον τρόπο αυτό, το πρώτο επίπεδο κάτω από την Εγνατία, σε βάθος έξι μέτρων, θα αποτελεί κυρίως αρχαιολογικό χώρο έκθεσης των ευρημάτων και θα διατηρήσει μόνον τις απολύτως απαραίτητες λειτουργίες του Σταθμού. Οι προτάσεις αυτές εξετάζονται λεπτομερώς από την Αττικό Μετρό ως προς τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά, δεδομένου ότι απαιτούν ανασχεδιασμό του σταθμού. Από τις μέχρι στιγμής συζητήσεις διαφαίνεται ότι μπορεί να διαμορφωθεί αποδεκτή λύση, η ακριβής μορφή της οποίας αποτελεί αντικείμενο βελτιστοποίησης που βρίσκεται σε εξέλιξη».
Από την πλευρά του, ο πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος, δήλωσε για το θέμα: «Ο στόχος της συνύπαρξης των σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων που αποκαλύπτουν την ιστορία της Θεσσαλονίκης από τον 4ο μ.Χ. αιώνα με τον σταθμό του μετρό στη Βενιζέλου γίνεται πραγματικότητα. Η αρμονική συνεργασία του ΑΠΘ με την εταιρεία Αττικό Μετρό οδηγεί σε λύση τεχνικά εφικτή, η οποία δεν επιβαρύνει ούτε το χρονοδιάγραμμα, ούτε το κόστος του έργου, ενώ επιπλέον επιτυγχάνει να συμβιβάσει όλα όσα μέχρι χτες φαίνονταν ασυμβίβαστα. Το μετρό της Θεσσαλονίκης, εκτός από όχημα για τον εκσυγχρονισμό και την ποιότητα της ζωής, γίνεται τώρα και μέσο για την τόνωση της ιστορικής μνήμης, αλλά και την ανάδειξη της ταυτότητας της Θεσσαλονίκης».
